Resultaat van uw zoekopdracht : "Infectieziekten van het bewegingsapparaat"

Zes of twaalf weken antibiotica bij pyogene vertebrale osteomyelitis?

Zes of twaalf weken antibiotica bij pyogene vertebrale osteomyelitis?

Zes weken antibiotica was niet minder doeltreffend dan twaalf weken antibiotherapie in een groep patiënten met pyogene vertebrale osteomyelitis met klinisch herstel binnen het jaar. Dat suggereert dat de standaardduur voor antibiotherapie bij patiënten met deze aandoening kan beperkt worden tot zes weken. Zo schrijven Louis Bernard en collega’s in the Lancet.

Een botletsel met een penumbra bij een peuter

Een botletsel met een penumbra bij een peuter

In dit artikel wordt de waarde van het MR-onderzoek benadrukt in de uitwerking van een brodieabces. Een brodieabces is de meest voorkomende vorm van subacute osteomyelitis. In tegenstelling tot de acute en chronische vorm van osteomyelitis, staan de klinische en biochemische tekenen van infectie minder op de voorgrond, waardoor er voor de beeldvorming een belangrijke rol is weggelegd in het stellen van een correcte diagnose. Standaardradiografie en computertomografie (CT) tonen een ovaalvormig osteolytisch letsel, meestal gelokaliseerd tegenaan de metafyse, soms met doorbraak naar de epifyse. Omdat de infectieuze oorzaak van het osteolytische letsel niet steeds eenduidig is op standaardradiografie, zal vaak een aanvullend onderzoek door magnetische resonantie (MR) uitgevoerd worden. Het “penumbra-teken” op T1-gewogen opnames is immers een zeer specifiek teken van een brodieabces. Dit maakt het de verwijzende arts mogelijk om een correcte behandeling in te stellen.      

Osteonecrose van de kaak: wie en waarom?

Osteonecrose van de kaak: wie en waarom?

[16th International Symposium on Bone Circulation, Brussel, 12-13 januari 2012]   Osteonecrose van de kaak wordt gekenmerkt door een continuïteitszone in de mond die het necrotische bot blootlegt, of door een tandprobleem bij een patiënt onder bisfosfonaat dat aanhoudt ondanks een aangepaste behandeling. Bij atypische letsels is de diagnose soms moeilijk te stellen. Deze aandoening, die we pas sinds een tiental jaar aantreffen bij kankerpatiënten die intraveneus hoge dosissen bisfosfonaten krijgen toegediend (1), ontwikkelt zich ook onder denusomab. Over de pathogenese is nog weinig bekend. Waarschijnlijk houdt de aandoening verband met verschillende factoren en een vertraging van de botturn-over. Ook een ontsteking draagt er waarschijnlijk toe bij. Een stand van zaken met Ian Reid (Auckland) tijdens een sessie van de ARCO (Association Research Ciculation Osseous) die werd voorgezeten door Pr. Valérie Gangji (Erasmus, ULB).

Ortho-Rheumato Vol. 22 Nr. 2
Onze site gebruikt cookies voor een betere bezoekerservaring en een gemakkelijker gebruik van deze site. Door verder te surfen op onze website aanvaardt u minstens het gebruik van functionele cookies. Via deze link ontdekt u meer over onze privacyvoorwaarden.
Verdergaan